José María Pou realiza una lectura dramatizada del poema “Ítaca” de
Constantino Cavafis, dentro del ciclo dedicado a Constantino Cavafis en
Literatura universal, en español. 29/10/2015.
| Σα βγεῖς στον πηγαιμό γιὰ την Ἰθάκη, να εὔχεσαι νά ’ναι μακρύς ὁ δρόμος, γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις. |
Cuando salgas de viaje hacia Ítaca ruega que sea largo el camino, lleno de peripecias, lleno de experiencias. |
| Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας, τον θυμωμένο Ποσειδώνα μη φοβᾶσαι, |
A los lestrigones y a los cíclopes, al enojado Posidón no temas. |
| τέτοια στον δρόμο σου ποτέ σου δεν θα βρεῖς,
ἄν μέν’ ἡ σκέψις σου ὑψηλή, ἀν ἐκλεκτή συγκίνησις το πνεύμα και το σῶμα σου ἀγγίζει. |
Tales cosas en tu camino nunca encontrarás
si permanece tu pensamiento elevado, si una selecta emoción toca tu alma y tu cuerpo. |
| Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,
τον ἄγριο Ποσειδώνα δεν θα συναντήσεις, ἄν δεν τους κουβανεῖς μες στην ψυχή σου, ἄν ἡ ψυχή σου δεν τους στήνει ἐμπρός σου. |
A los lestrigones y los cíclopes
y al fiero Posidón no te encontrarás si no los llevas ya dentro de tu alma, si tu alma no los erige ante ti. |
| Να εὔχεσαι νά ’ναι μακρύς ὁ δρόμος.
Πολλά τα καλοκαιρινά πρωϊά να εἶναι που με τί ευχαρίστησι, με τί χαρά θα μπαίνεις σε λιμένας πρωτοειδωμένους· |
Debes rogar que el camino sea largo,
que sean muchos los días de verano, cuando ¡con qué gozo, con qué alegría! entres en puertos por primera vez vistos. |
| να σταματήσεις σ’ ἐμπορεῖα Φοινικικά,
και τες καλές πραγμάτειες ν’ ἀποκτήσεις, σεντέφια και κοράλλια, κεχριμπάρια κ’ ἔβενους, και ἡδονικά μυρωδικά κάθε λογής, ὅσο μπορεῖς πιο ἄφθονα ἡδονικά μυρωδικά· |
Detente en los mercados fenicios,
y compra las bellas mercancías: madreperlas, coral, ébano, y ámbar, y placenteros perfumes de todas clases, los perfumes más caros y placenteros que puedas. |
| σε πόλεις ᾈγυπτιακές πολλές να πᾶς, να μάθεις και να μάθεις ἀπ’ τους σπουδασμένους. | Recorre muchas ciudades egipcias para aprender, y aprender de los eruditos. |
| Πάντα στον νοῦ σου νά ’χεις την Ιθάκη.
Το φθάσιμον ἐκεῖ εῖν’ ὁ προορισμός σου. Ἀλλά μη βιάζεις το ταξίδι διόλου. |
Ten siempre en tu mente a Ítaca:
llegar allí es tu destino. Mas no apresures tu camino en absoluto; |
| Καλλίτερα χρόνια πολλά να διαρκέσει·
και γέρος πια ν’ ἀράξεις στο νησί, πλούσιος με ὅσα κέρδισες στον δρόμο, μη προσδοκώντας πλούτη να σε δώσει ἡ Ἰθάκη. |
mejor que dure muchos años,
y que, ya anciano, eches el ancla en la islita, rico por cuanto has ganado en el camino, no esperando que Ítaca te dé riquezas: |
| Ἡ Ιθάκη σ’ έδωσε το ὡραῖο ταξίδι.
Χωρίς αὐτήν δεν θά ’βγαινες στον δρόμο. Ἄλλο δεν ἔχει να σε δώσει πια. |
Ítaca te dio el hermoso viaje.
Sin ella, no te habrías puesto en camino; otra cosa más no tiene que darte. |
| Κι ἄν πτωχική την βρεῖς, ἡ Ἰθάκη δεν σε γέλασε.
Ἔτσι σοφός που ἔγινες, με τόση πεῖρα, ἤδη θα το κατάλαβες οἱ Ιθάκες τί σημαίνουν. |
Y si pobre la encuentras, Ítaca no te engañό.
tan sabio que te has vuelto, con tanta experiencia, ya habrás comprendido qué significan las Ítacas. |
